Το σύγχρονο κεικόγκι (judogi, jujutsugi) είναι ένα μεγάλο βήμα για τις πολεμικές τέχνες του τζούντο και τζουτζούτσου, καθώς και των παραγώγων τους. Επιτρέπουν ελευθερία κινήσεων, έχουν αντοχή στο χρόνο, επιτρέπουν στους ασκούμενους να μην αποσυντονίζονται με την συνεχή διαδικασία επιλογής της κατάλληλης ενδυμασίας και προσφέρουν ασφάλεια από εκδορές και εγκαύματα από την τριβή με το τατάμι.
Τον σύγχρονο σχε
διασμό των στολών τον οφείλουμε στον ιδρυτή του τζούντο, Τζιγκόρο Κάνο. Ο Κάνο στην νεανική του αναζήτηση για τις πολεμικές τέχνες, βρέθηκε στο κατώφλι της σχολής του δασκάλου Φουκούντα Χατσικοσούκε (δίδασκε τζουτζούτσου της στυλ Τέντζιν Σιν Γιο Ρύου). Η προπόνηση εκεί ήταν εξαιρετικά σκληρή και αυτό είχε το τίμημά του. Η επιφάνεια του τατάμι ήταν σκληρή και αδρή με αποτέλεσμα οι ασκούμενοι να τραυματίζουν τα ακάλυπτα μέρη του σώματός τους (αγκώνες και γόνατα), αφού τα μανίκια και τα μπατζάκια των στολών τους ήταν πολύ κοντύτερα απ' ό,τι σήμερα. Έτσι ο Κάνο ύστερα από καιρό θέλοντας να δώσει μια λύση στο θέμα των συχνών τραυματισμών, μάκρυνε και και τα δύο και ενίσχυσε τις στολές στα γόνατα και κάτω από τις μασχάλες και στα σημεία που ασκούνται συχνότερα δυνάμεις ώστε να αντέχει στο χρόνο (από τραβήγματα κτλ.) δημιουργώντας το ανθεκτικό τζουντόγκι που ξέρουμε σήμερα και με μικρές παραλλαγές χρησιμοποιείται και από άλλα συστήματα (brazilian jiu jitsu, κτλ.)*.* Με διαφορά στην ποσότητα και ποιότητα υφάσματος, το τζουντόγκι υιοθετήθηκε και από το καράτε από τον Γκιτσίν Φουνακόσι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου